Een drukke zaterdag

Op zaterdag 27 juli 2013 had ik de hele dag last van mijn rug en zo af een toe een harde buik, maar wel meer dan op andere dagen. Ondanks dat zijn we wel nog naar de Makro geweest en zijn we met Puk nog mensen wezen kijken op Summer Darkness festival.

Puk meet een antal dagen voor de bevalling mijn buik opOm half twaalf ‘s avonds had ik al zo vaak een harde buik gehad dat ik tegen mijn man zei dat hij waarschijnlijk nog wel eens gelijk zou kunnen krijgen dat Lea op 28 juli geboren zou worden.

Oefenweeën of serieus werk?

We hebben toch nog geprobeerd te slapen, maar meer dan een uurtje slaap hebben we die nacht niet gepakt. Zo rond een uur of twee ben ik onder de douche gaan staan om te kijken of ik te maken had met oefenweeën of dat dit toch serieus ging worden. En om drie uur ben ik ze gaan klokken.

Na een half uur heb ik geconcludeerd dat we de verloskundige moesten gaan bellen. Toen bleek dat er op dat moment al vier vrouwen aan het bevallen waren en dat er met mij erbij echt een logistiek probleem ontstond. Het kwam erop neer dat ik het even met iemand van een andere praktijk moest doen. Geen probleem, want ze was ook echt heel aardig.

Op z’n fietsje in de huiskamer

Om half vijf was ze er en bleek ik 3 centimeter ontsluiting te hebben. En toen werd Puk natuurlijk wakker. Hij heeft lekker op z’n fietsje rondjes door de huiskamer gereden, terwijl ik weer onder de douche ben gegaan.

Zo rond een uurtje of zes kwam een verloskundige van mijn eigen praktijk om de boel weer over te nemen en waren mijn ouders inmiddels gearriveerd om Puk op te vangen.

Vaart zodra mijn zoontje weg was

Ze zei tegen me dat ik zou zien dat er meer vaart achter zou gaan zitten als er weer rust in huis zou zijn. Nou ze had gelijk. Lea is vanaf dat moment de wereld in gelanceerd.

Iets voor zeven uur gingen mijn ouders met Puk weg en zat ik op 4 centimeter ontsluiting. Vanaf dat moment werden de weeën een stuk heftiger en kreeg ik naast de buikweeën die ik had nu ook stevige rugweeën.

Van gebroken vliezen naar persweeën

Om 7.13 braken mijn vliezen. (“Ehm, volgens mij zijn m’n vliezen gebroken, anders heb ik in m’n broek geplast.”)

LeaToen was er echt geen houden meer aan. Ik ben toen nog even gaan plassen en kreeg onmiddellijk persweeën. Ik dacht dat ik bij Puk stevige persweeën had, maar hier was echt niets tegen te beginnen.

Zelf aanpakken

Door de vaart die er toen achter zat was er geen tijd meer om de Kraamzorg te bellen. De verloskundige had net genoeg tijd om het raam dicht te gooien en de plafondventilator uit te zetten.

Lea eerste keer aan de borstOm 7.30 was Lea geboren, op 28 juli. Ik heb haar zelf aan mogen pakken, wat echt super mooi was. Het was eigenlijk ons idee dat mijn man dat zou doen, maar hij mocht mij van mij niet loslaten.

Terugblik

Het ging gelijk super goed met ons allen. De borstvoeding kwam goed op gang. Ik had wel nog last van naweeën, maar ik bedacht maar dat die ook ergens goed voor zijn.
De kraamweek was heerlijk relaxed. Ik denk vooral omdat we ons een stuk zekerder voelden dan toen Puk net geboren was. En omdat de het begin van de borstvoeding een stuk soepeler verliep. Geen geëmmer met kolven en vingervoeden, etc. Het was vooral genieten met ons viertjes en ons lekker laten verwennen door de kraamhulp. Trouwens nog diep respect voor de verloskundige die die dag na mij nog twee bevallingen heeft begeleidt.

-Aram, Puk en LeaElisa Verwoest-Schöne is moeder van 2 kinderen en zwanger van de derde. Ze is Restaurator Moderne kunst onder naam Elisa Schöne Kunsten (www.elisaschonekunsten.nl) en eigenaar van Mijn-Mama (www.Mijn-Mama.nl). Onder de naam Mijn-Mama verkoopt ze handgemaakte kraamcadeautjes.